Dlaczego behawioralnie?

Właściwie odpowiedź na to pytanie mogłaby brzmieć następująco. Z powodu słów dwóch znaczących behawiorystów, Burrhusa F. Skinnera: „What is love except another name for the use of positive reinforcement? Or vice versa.” („Czym jest miłość, jeśli nie inną nazwą dla pozytywnego wzmocnienia? Lub vice versa.„) i Stevena C. Hayesa: „Love isn’t everything, it’s the only thing”. („Miłość to nie jest wszystko. To jedyne, co jest.„)

Patrząc z perspektywy behawioralnej każde zachowanie możemy zrozumieć, jeśli tylko mamy wystarczająco dużo informacji na temat jego kontekstu. Nie ma ludzi popsutych, są tylko zachowania, które mogą się zmieniać.

Wartości

Nadrzędną wartością, która jest dla mnie ważna jest autentyczność. Rozumiem ją jako spójność między tym o czym uczę, a co mówię i robię, między tym jak spostrzegam i traktuję innych i siebie. Mieści w sobie akceptację – uznanie tego że bycie człowiekiem oznacza popełnianie błędów, momenty słabości i zbaczanie ze ścieżki życia zgodnej z wartosciami – i jednocześnie wytrwałość – świadomość, że zawsze można na nią wrócić w kolejnym kroku.

Doświadczenie

Jestem psycholożką i psychoterapeutką. Pracuję jako adiunkt na Uniwersytecie SWPS w Warszawie. Ukończyłam studium Dialogu Motywującego (certyfikat nr 23), szkołę psychoterapii poznawczo-behawioralnej (certyfikat PTTPB nr 1148). Uzyskałam również cerytifkat trenerki Functional Analytic Psychotherapy (psychoterapii opartej na analizie funkcjonalnej). Pierwszy raz udział w szkoleniu ACT wzięłam w 2011 na konferencji ACBS w Parmie, od tego czasu uczestniczyłam w licznych szkoleniach i konferencjach ACBS, pełniłam też rolę przewodniczącej ACT for Health SIG(2017-19).

Brałam udział w upowszechnianiu wiedzy o ACT w Polsce, w tym w organizacji bezpłatnych warsztatów, publikacji artykułów popularnonaukowych, oraz redakcji merytorycznej podręczników do ACT.

W ramach doktoratu zajmowałam się rolą elastyczności psychologicznej i poczucia bliskości międzyludzkiej w jakości życia kobiet chorych przewlekle. Uczestniczyłam również w stażu na University of Washington w Seattle pod opieką Boba Kohlenberga, Mavis Tsai i Jonathana Kantera.

Prowadzę psychoterapię osób dorosłych, zajęcia dotyczące ACT oraz seminaria magisterskie poświęcone kontekstualnej nauce o zachowaniu na uczelni oraz warsztaty dla psychoterapeutów.

Dlaczego behawioralnie?

Trzecią falę terapii poznawczo-behawioralnych odkryłam dzięki teorii ram relacyjnych. Poznając jej założenia dowiedziałam się, że istnieje terapia, która wciela założenia relacyjne w pracę z osobami przeżywającymi trudności natury psychologicznej. Tak trafiłam na terapię akceptacji i zaangażowania i będący jej podstawą model elastyczności psychologicznej, a następnie pozostałe kierunki trzeciej fali. Cenię sobie te podejścia, bo oddają one sprawczość w ręce człowieka, umożliwiają spojrzenie na jego obecną sytuację z zainteresowaniem i zachęcają do poszukiwania w jego repertuarze przydatnych i nieprzydatnych zachowań.

Wartości

Elementem, który przekonuje mnie w trzeciej fali jest podejście do cierpienia człowieka jako efektu nieskutecznych prób poradzenia sobie z trudnościami, a nie jako oznaki nienormalności. Dlatego w swojej pracy staram się patrzeć na daną sytuację z perspektywy drugiej osoby i zrozumieć jej punkt widzenia. Wartością, która za tym stoi jest ciekawość drugiej osoby, która wiąże się z ogromnym przywilejem obserwowania jej przeżyć, podejmowanych przez nią zmian i podążania w kierunku tego co dla niej ważne.

Doświadczenie

Jestem psycholożką i psychoterapeutką par. Pracuję jako adiunkt w Instytucie Psychologii na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach oraz w prywatnej praktyce psychoterapeutycznej. Badawczo zajmuję się zastosowaniem i mechanizmami związanymi z modelem elastyczności psychologicznej, w szczególności w kontekście funkcjonowania ludzi w bliskich związkach. Doświadczenie praktyczne zdobywałam na stażach w Irlandii, Brukseli i Finlandii, międzynarodowych konferencjach poświęconych terapiom trzeciej fali, warsztatach i szkoleniach terapeutycznych. Prowadzę zajęcia dotyczące ACT dla studentów studiów magisterskich i podyplomowych oraz sprawuje opiekę naukową nad pracami magisterskimi poświęconymi procesom kluczowym modelu elastyczności psychologicznej oraz uważności. Jestem współautorką pierwszej polskiej książki poświęconej metodom pomiaru procesów elastyczności psychologicznej i laureatką grantu Miniatura z Narodowego Centrum Nauki poświęconego elastyczności psychologicznej w funkcjonowaniu człowieka. Obecnie piastuję stanowisko przewodniczącej Association for Contextual Behavioral Science Polska.

Dlaczego behawioralnie?

Cała historia kryje się za odpowiedzią na to pytanie. Zaczynałem od głębokiej pogardy wobec behawioryzmu, że za prosty, że redukuje, różne że… Jak większość osób, które znało behawioryzm nawet nie z drugiej a z kolejnych rąk i przekazów. A później pojawił się ACT, CBS, teksty S. Hayesa (i wiele innych lektur i doświadczeń). To mój moment podobny do momentu św. Pawła w drodze do Damaszku. Oświecenie. Więc odpowiadam: bo to piękna, prosta i głęboka teoria, która pozwala zrozumieć ludzkie zachowanie. Pozwala skutecznie nawigować w morzu cierpienia, jakim jest nasze życie. Dlatego, że to głęboko humanistyczny sposób myślenia i działania. Dlatego, że jest naukowo udowodniony. Dlatego, że mocno łączy się z innymi tradycjami mądrościowymi – jest zgodny z duchem filozofii zachodniej i wschodniej.

Wartości

Prawda, autentyczność, spójność. Kontekstualne nauki o zachowaniu oceniam jako prawdziwe, kierując się między innymi pragmatyzmem – to podejście naprawdę działa i pozwala pomagać. Odkrycie takiej metody pracy z innymi ludźmi jest mocno związane z moją pracą nad sobą – ćwiczeniem akceptacji nieuniknionego cierpienia w imię działania zgodnego z moimi wartościami, ze mną. Tu odnajduję spójność. A autentyczność wynika z pozostałych. Nie wyobrażam sobie bycia autentycznym nie wyrażając siebie i tego, w co wierzę. Kontekstualny behawioryzm pozwolił mi nie tylko na bycie skutecznym „pomagaczem”. Dał mi możliwość do realizowania tego, co jest dla mnie naprawdę ważnego.

Doświadczenie

Jestem doktorem filozofii. W pracy teoretycznej zajmowałem się analizą stereotypów, uprzedzeń, etyką, semiotyką, filozofią polityki. Jestem terapeutą poznawczo-behawioralny, superwizorem, trenerem dialogu motywującego. Połączenie dialogu motywującego i CBT w sposób naturalny skierowało mnie do terapii akceptacji i zaangażowania. W pracy pomocowej zaczynałem od pracy w ośrodku wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie i wspierania dzieci i młodzieży z ogólnie pojętymi zaburzeniami rozwojowymi. Miałem szczęście pracować w Fundacji Dzieci Niczyje (teraz FDDS) wpierw w telefonie zaufania dla dzieci i młodzieży, następnie w Centrum Pomocy Dzieciom „Mazowiecka”. W ważnym sensie to doświadczenie formacyjne. Przez długi czas pracowałem z mentorem i przyjacielem dr A. Kołakowskim. Obecnie pracuje w Fundacji Psycho-Edukacja. Naszą misją jest promocja zdrowia psychicznego w polskich szkołach. Terapeutycznie pracuje z młodzieżą i dorosłymi.

Dlaczego behawioralnie?

Bo działa. Kontekst, w którym funkcjonujemy wpływa na nasze zachowanie. Fascynuje mnie odkrywanie wraz z moim klientem tego kontekstu, w jaki sposób powstał, jakie reakcje z niego wynikają i jak możemy razem je zmienić.

Wartości

Wśród ważnych dla mnie wartości pojawia się autentyczności i współpraca: chcę tworzyć wokół siebie przestrzeń, w której mogę je realizować. Cenię sobie możliwość tworzenia relacji, w których możliwe jest poznanie siebie i swoich trudności oraz zbliżenie się do drugiego człowieka. Jest dla mnie ogromnie satysfakcjonujące, gdy w wyniku tego spotkania tworzy się przestrzeń do współpracy i wspólnego działania na rzecz bardziej wartościowego życia.

Doświadczenie

Ukończyłam studia z psychologii oraz filozofii, a podyplomowo również z seksuologii. Ukończyłam również szkolenia psychoterapeutyczne otrzymując tytuł certyfikowanej psychoterapeutki poznawczo-behawioralnej (PTTPiB nr 258), oraz superwizorki-dydaktyczki (PTTPiB nr 60). W toku mojego rozwoju zawodowego zauważyłam, jak istotna jest praca z ciałem, również  własnym, w procesie terapeutycznym, techniki doświadczeniowe oraz eksperymenty behawioralne. Dlatego zaczęłam rozwijać swoje kompetencje w obszarze tzw. trzeciej fali. Jestem zaangażowana w rozwój terapii ACT w Polsce od samych początków: aktualnie drugą kadencję pełnię funkcję w komisji rewizyjnej ACBS Polska. Ukończyłam całościowe szkolenie DBT, a aktualnie szkolę się w zakresie psychoterapii schematów. Prowadzę psychoterapię osób dorosłych oraz par, superwizję grupową oraz indywidualną psychoterapeutów oraz prowadzę szkolenia dla psychoterapeutów w Poradnii CBT w Gdyni.

Dlaczego behawioralnie?

Swoją przygodę z psychoterapią rozpocząłem w nurcie poznawczo-behawioralnym. Jednak kiedy odkryłem model Elastyczności Psychologicznej poczułem, że to model, który odpowiada mojemu doświadczeniu. Tak rozpoczęła się moja przygoda z Terapią Akceptacji i Zaangażowania. Najbardziej cenię w Modelu Elastyczności Psychologicznej to, że jest to doskonałe narzędzie do pracy osobistej – dla mnie ACT i CFT stały się stylem życia.

Wartości

Poznawać i rozumieć człowieka.

Doświadczenie

Pracuję jako psychoterapeuta od 2005 r. Oprócz pracy w prywatnym gabinecie, pracowałem:

• w szpitalu psychiatrycznym (IPiN) na oddziale leczenia uzależnień
• byłem kierownikiem Poradni Leczenia Uzależnień i Poradni Zdrowia Psychicznego w Legionowie
• prowadzilem grupy ambulatoryjne dla uzależnionych od alkoholu, narkotyków, hazardu i seksu (głównie w warszawskim ośrodku POLANA)
• oprócz osób z problemem nadużywania substancji psychoaktywnych, pracuję także z innymi trudnościami
• od 2021 roku prowadzę grupę medytacji online (głównie w nurcie uważnego wspołczucia)

Wiecej dowiesz się na mojej stronie internetowej.

Dlaczego behawioralnie?

Bo… zachowanie zmienia wszystko.

Bo… dzisiejszy behawioryzm wychodzi do człowieka nie czekając w gabinecie.

Bo… to humanizm w najczystszej postaci.

Wartości

Osobiście doświadczam tego, że wartości bywają trudne i bolesne, szczególnie te, które dla mnie mają najwyższe znaczenie. Problemy i ból, które są nieodłączną częścią życia człowieka, skrywają wielką moc każdego z nas. Dlatego wartością, którą kultywuje w mojej praktyce, jest przyjmowanie życia z wszelkimi jego aspektami, otwieranie się na to co trudne podążając wraz z klientem w kierunku do… tego co ważne.

Doświadczenie

Każdy dzień pracy psychologa/psychoterapeuty jest nowym doświadczeniem i to jest dla mnie jednym z aspektów, które są najbardziej fascynujące. Niepowtarzalność dnia.

Poranki dzielę pomiędzy pracą w obszarze pomocy psychologicznej i psychoterapeutycznej skierowanej do dzieci i młodzieży, a oddziałem onkologii i hematologii dziecięcej szpitala pediatrycznego w Chorzowie. W kolejnej części dnia pracuje w moim gabinecie w Dąbrowie Górniczej. Pozostają weekendy, w trakcie których, dzielę się swoją wiedzą prowadząc zajęcia w ramach studiów podyplomowych w Wyższej Szkole Humanitas w Sosnowcu. Jestem absolwentem psychologii, a także pierwszego w Polsce szkolenia klinicznego w terapii CFT, obecnie znajduję się na finiszu czteroletniej szkoły psychoterapii poznawczo behawioralnej.

Pracowałem również na oddziałach rehabilitacji neurologicznej i geriatrii, a także w domu dziecka wspierając fantastycznych młodych ludzi.

Dlaczego behawioralnie?

„Wisdom fades without strengths to ACT, Power blinds without values to guide“

„Mądrość zanika bez sił do DZIAŁANIA, Moc oślepia bez wartości które ją prowadzą”

Nie wyobrażam sobie obecnie innego behawioryzmu niż ten osadzony w założeniach funkcjonalnego kontekstualizmu, który wyraża się dla mnie między innymi poprzez powyższe kredo. Zrozumienie mechanizmów rządzących naszymi zachowaniami, otwiera nam możliwość zdrowego rozwoju zarówno na poziomie indywidualnym jak i ewolucji naszego gatunku.

Wartości

We wszystkich moich działaniach staram się kierować wartością współpracy, dzięki której możemy więcej niż rywalizując ze sobą. Ważna jest dla mnie również troska o społeczności zagrożone wykluczeniem, dyskryminacją i marginalizacją, uważam że różnorodność czyni nasze życie bogatszym.

Doświadczenie

Swoją pracę dzielę między aspekty kliniczne, edukację i działania prospołeczne.

Mam ponad 15 lat doświadczenia klinicznego, które zdobywałem pracując w Klinice Psychiatrii i Ambulatorium Psychoterapeutycznym Uniwersytetu Jana Gutenberga w Moguncji, Szpitalu Powiatowym i Oddziale Dziennym Psychiatrycznym Rehabilitacyjnym w Śremie, Poradni Zdrowia Psychicznego oraz prywatnej praktyce psychoterapeutycznej w Poznaniu. Obecnie kieruję pracą Ośrodka Terapii Poznawczo-Behawioralnych w Poznaniu, który specjalizuje się kształceniu psychoterapeutów ACT poprzez edukację i praktykę zawodową, pracę w zespole oraz superwizję; tam też przyjmuję moich pacjentów.

Jako wykładowca akademicki i trener prowadzę liczne szkolenia z zakresu psychoterapii, w szczególności opartej na kontekstualnych naukach o zachowaniu (CBS). Moja praca ze studentami zaowocowała organizacją pierwszych konferencji CBS w Polsce, tłumaczeiami i popularyzacją książek dotyczących Terapii Akceptacji i Zaangażowania (ACT) oraz adaptacjami terapii ACT do różnych kontekstów jej zastosowania. Przede wszystkim jednak zainicjowała powstanie Polskiego Stowarzyszenia CBS (ACBS Polska), któremu miałem przyjemność przewodniczyć jako jego pierwszy formalny Przewodniczący.

Projekty prospołeczne, którym kierowałem w ostatnich latach, to między innymi szkolenie z interwencji kryzysowych dla personelu medycznego w obliczu pandemii COVID-19 „PAY ACT Forward”, który jest realizowany obecnie w wielu krajach Europy, studium  “Kontekstualne nauki o zachowaniu w edukacji”, kurs facylitacji procesów prospołecznych dla dyrektorów szkół i pracowników oświaty,  program szkoleniowy dla polskich superwizorów CBS, a w ostatnich miesiącach program wsparcia superwizyjno-szkoleniowego dla profesjonalistów pracujących z ofiarami Rosyjskiej inwazji na Ukrainę.

Dlaczego behawioralnie?

Mogłabym powiedzieć, bo nareszcie jest! Bardzo mnie cieszy, że powstaje szkoła, która daje terapeutom możliwość zdobycia całościowej wiedzy z zakresu Terapii Akceptacji i Zaangażowania i innych podejść III fali terapii poznawczych i behawioralnych. Dzięki formatowi systematycznej nauki, comiesięcznych zjazdów, uczestnicy mogą mieć pewność, że zostaną dobrze przygotowani do świadczenia pomocy psychoterapeutycznej… a przy okazji systematycznie będą mogli rozwijać własną elastyczność psychologiczną! 🙂 Jestem pełna wdzięczności za to, że będę mogła przekazywać wiedzę z zakresu terapii Dialektyczno-Behawioralnej (DBT) w szkole Behawioralnie. DBT jest moją miłością, ACT jest moją przyjaciółką. Terapia DBT oraz terapia ACT i inne nurty trzeciej fali są jak siostry, chociaż do siebie podobne, to jednak każda wyróżnia się swoimi talentami. Ja przybliżę słuchaczom szkoły Behawioralnie talenty DBT: umiejętności, dialektykę, równoważenie komunikacji, zasady postępowania w sytuacjach kryzysowych.

Wartości

DBT nauczyło mnie czułej nieustępliwości. A teraz świadomie mogę powiedzieć, że jest to jedna z wartości, które staram się rozwijać i realizować w życiu oraz terapii. Praca z moimi cudownymi klientami  i zgłębianie DBT nadal uczy mnie równoważenia Akceptacji i Zmiany w terapii. Akceptacji, czułości i empatii dla innych takich jakimi są oraz dążenia do zmiany zachowań, aby lepiej radzić sobie z cierpieniem.  

Doświadczenie

Jestem filozofką, psycholożką i certyfikowaną psychoterapeutką poznawczo-behawioralną. W trakcie czteroletniego szkolenia poznałam gruntownie podstawy tradycyjnej terapii poznawczo-behawioralnej, a jednocześnie od samego początku interesowały mnie podejścia trzeciej fali. Brałam udział w szkoleniach z terapii ACT oraz DBT. Wykorzystuję te podejścia w mojej pracy z pacjentami. Siedem lat temu terapia DBT skradła moje serce i od tego czasu systematycznie uczę się tego podejścia. W 2019 roku ukończyłam szkolenie DBT Comprehensive Training prowadzone przez Behavioral Tech, Seattle, USA. Obecnie dalej kształcę się w DBT jako psychoterapeuta, dydaktyk i mentor zespołów konsultacyjnych DBT pod okiem prof. Alana Fruzzettiego, uznanego specjalisty i superwizora DBT na świecie. Prowadzę zajęcia oraz szkolenia z zakresu terapii dialektyczno-behawioralnej. Jestem członkiem założycielem Polskiego Towarzystwa Terapii Dialektyczno-Behawioralnej (PTDBT), działam aktywnie we władzach stowarzyszenia od 2016 roku. W stowarzyszeniu  podejmuję inicjatywy szkolenia terapeutów (m.in.: prowadzę zespoły samokształceniowe, szkolenia) oraz zajmuję się koordynacją i rozwijaniem programu Family Conections (FC) w Polsce (m.in.: prowadzę spotkania szkoleniowe dla liderów FC oraz konsultuje ich pracę), a jako lider FC prowadzę treningi umiejętności Family Connections dla rodzin. Prowadzę prywatny gabinet psychoterapii w Warszawie.

Dlaczego behawioralnie?

Behawioryzm daje narzędzia, które według mnie najlepiej potrafią opisać obszar, którym się zawodowo zajmuję. Podoba mi się dosyć precyzyjny język, który pozwala naukowo spojrzeć na takie obszary jak wartości czy duchowość. Doceniam ideę nietworzenia konstruktów teoretycznych ponad miarę. Behawioralny model „ABC” porządkuje mi obraz i pozwala zrozumieć funkcje różnorodnych zachowań. Bardzo istotna wydaje mi się koncepcja roli języka w cierpieniu psychicznym ludzi rozwinięta dzięki teorii ram relacyjnych. Jednak to, co mnie do behawioryzmu przyciągnęło w pierwszej kolejności, to niezwykle otwarci ludzie, tworzący egalitarne, wspierające i stymulujące środowisko, w którym mogłem realizować działania, jakich pewnie nie miałbym odwagi podjąć się gdzie indziej. To podejście nie ogranicza się do wąskiego obszaru mojej pracy zawodowej, ale wykorzystuję je też dla siebie na co dzień, w całym moim życiu.

Wartości

Bardzo istotne są dla mnie wartości identyfikowane przez ACBS: współpracy, otwartości, bycia wspierającym, niedyskryminującym i samokrytycznym, jak również bycie autentycznym. Dla mnie wizja obniżania cierpienia ludzkiego jest tak samo ważna w kontekście osób, którym się pomaga, jak i pomagających. Dlatego w każdym kontekście mojej pracy zawodowej zależy mi na tworzeniu otwartej, nieawersyjnej atmosfery, ponieważ głęboko wierzę, że tylko wtedy możemy się w pełni rozwijać.

Doświadczenie

Ukończyłem psychologię i kulturoznawstwo. Początkowo uczyłem się terapii poznawczo-behawioralnej (certyfikat CTPB nr 78). Jednak od 2019 roku systematycznie szkolę się w Terapii Akceptacji i Zaangażowania oraz innych nurtach związanych z naukami kontekstualno-behawioralnymi, które stanowią dla mnie główny punkt odniesienia w mojej pracy.  Od początku mojej pracy zawodowej jestem związany z oddziałami psychiatrycznymi Centralnego Szpitala Klinicznego w Łodzi. Najdłużej, od 2015 roku, pracowałem na oddziale dziennym zaburzeń psychotycznych. Od 2017 roku prowadzę też prywatną praktykę. Poza pracą terapeutyczną prowadziłem warsztaty, w tym (jako współprowadzący) dla osób zajmujących się zdrowiem psychicznym w Gambii. Jestem zaangażowany w działalność stowarzyszenia ACBS Polska, w którym wcześniej miałem zaszczyt pełnić funkcję członka komisji rewizyjnej, a aktualnie pełnię funkcję zastępcy przewodniczącego.